.png) |
|
|
Samen met je broer een wijngaard exploiteren
|
.png) |
.gif)
|
|
|
.jpeg)
LA LANDE
Onze grootvader werd in 1963 eigenaar van La Lande, destijds een boerderij met mais, tabak, noten en natuurlijk ook wijn. Vanaf onze jongste jeugd kwamen we vele malen per jaar op La Lande. Op La Lande was geen stromend water. Het regenwater werd opgevangen in een grote bak, een citerne. Middels een pomp was er dan “stromend” water, dat absoluut niet gedronken mocht worden. Drinkwater moest in tien-liter bidons bij de verderop gelegen bron gehaald worden. Dagelijks met een kruiwagen de berg op en af, als kleine mannetjes duwend en trekkend aan een onwillige kruiwagen. Ik heb mij recent nog wel eens afgevraagd waarom dat niet gewoon met de auto kon. We kunnen het helaas niet meer navragen bij onze ouders die na het overlijden van mijn grootvader het domein overnamen en er tussen 1986 en 2008 permanent hebben gewoond. In 1970 werd de wijngaard gerooid en hield La Lande na bijna 250 jaar als wijndomein op te bestaan.
.jpg)
HET BESLUIT
Ergens is er een moment geweest dat we, mijn broer en ik, besloten, vermoedelijk in een moment van verwarring en grenzeloos optimisme, een wijngaard te beginnen. Een mooi besluit maar wel één met verstrekkende gevolgen. Tot ver voorbij onze aanwezigheid op aarde zal de wijngaard bestaan maar heeft ook vergaande consequenties in het hier en nu. Hoe run je een wijndomein op 1000 kilometer afstand als je daarnaast ondernemer bent en een gezin met vrouw en kinderen hebt in Nederland? Maar goed, ergens in 2008 is het besluit gevallen “we beginnen een wijngaard”. Nu liggen onze roots in Groningen, waarbij mijn oma altijd zei “nait soezen”, hetgeen zoveel betekent als niet zeuren maar gewoon doen. Dromen over een eigen wijngaard bezitten doen er velen maar een stuk grond aanwijzen als de nieuwe wijngaard, een tractor kopen, vaten aanschaffen voor de vinificatie en je complete prive en zakelijke agenda omgooien, dat gaat velen vaak te ver.
.JPG)
DE OPBOUW EN TOEKOMST
Een druif heeft een jaar of vijf nodig om te volgroeien en voldoende druiven te geven. In 2015 hadden we dan ook onze eerste oogst afkomstig van de eerste velden die zijn aangeplant. Een mooie wijn samengesteld uit de cabernet sauvignon, merlot en cabernet franc druiven. Het eerste jaar na vinificatie was de wijn nog wat stroef, maar na nog een extra jaar op hout werd dit een mooie wijn. Met 5200 stokken rondom La Lande en een recente toevoeging begin 2018 van een hectare (inclusief een perceel malbec) al volgroeide stokken hebben we nu 9200 stokken, welke als alles goed gaat, zorgen voor zo’n 8000 flessen wijn.
Als vignerons doen wij alles in eigen beheer, van het snoeien in februari/maart, met grote groepen Nederlanders welke invliegen voor een weekje wijnboer zijn, tot de oogst en het maken van de wijn.
De grap over hoe je miljonair wordt door als multimiljonair een wijngaard te beginnen gaat redelijk op. Een wijngaard kost bij de start veel geld en veel bloed, zweet en tranen. En vergeet de nodige discussies met je broer niet. Als je echter in september door de velden loopt en de trossen vol aan de stokken ziet zitten, dan weet je dat ons besluit van 2008 het juiste is geweest. “Nait soezen”, gewoon doen.
.jpg)
.jpg)
|
| |
|
|
|
|
|